باروری حمل رویان یا جنین در درون جنس مادهٔ یک جانورِ زنده زا است. برای باروری، اسپرم مرد به تخمک زن ملحق شده و منجر به پدید آمدن نطفه می شود.
پستانداران در طول بارداری می توانند یک یا چند باروریِ هم زمان داشته باشند.
شما ممکن است جز افرادی باشید که براحتی حامله می شوند. به روش طبیعی باردار شدن در خیلی از زوج ها دیده میشود اما ناباروری هم زیاد شده و خیلی از زوجین باید از روشهای مختلف دیگر بارور شوند.
داروهای باروری
روش جراحی
روش IUI
روش IVF
روش ICSI
روش GIFT
روش ZIFT
اهدا کننده تخمک و رویان
رحم اجاره ای
اگر شما موفق به باردار شدن طبیعی نشده اید ناامید نشوید همه چیز به آخر نرسیده است و هنوز راه حل هایی برای شما وجود دارد. امروزه راه های زیادی برای درمان ناباروری وجود دارد که در این مقاله به تمام راه های موجود و میزان موفقیت هریک از این راه ها اشاره خواهیم کرد:
اولین قدم در درمان ناباروری، داروهای باروری است که کلومیفن و گنادو تروپین رایج ترین داروهای مصرفی می باشد که هورمون های جنسی شما را تنظیم کرده و باعث آزاد شدن یک یا چند تخمک در هر ماه از تخمدان شما میشود. اغلب ختنم ها این داروها را در دوره درمان3 تا 6 ماه قبل از اقدام به باردار شدن و یا امتحان کردن راه های دیگر می خورند.
این داروها احتمال دو یا چند قلو زایی شما را افزایش میدهند.
کلومیفن باعث گرگرفتگی، تغییر خلق و خو، درد لگنی، حساس شدن سینه ها،کیست تخمدان، تهوع، ترشح موکوس خشک، سردرد، افسردگی خفیف و علائم بینایی می شود
گنادوتروپین باعث متورم شدن و خارش در محل تزریق شود. نفخ شکمی، سردرد و حساس شدن سینه ها از علائم دیگر آن است. در حدود 10 تا 20 درصد از زنان بیماری خفیف OHSS را مبتلا میشوند که باعث بزرگ شدن تخمدانها و تجمع مایع در شکم میشود.
در حدود 80 درصد از زنانی که کلومیفن می خورند در 3 ماه اول درمان تخمک گذاری را شروع می کنند که از این جمعیت 30 تا 40 درصد در سومین دوره درمان بارور می شوند.
میزان موفقیت گنادو تروپیندر هر سیکل درمان 15 درصد است.
جراحی می تواند ترکیبی از نقص های ژنتیکی، بسته بودن لوله فالوپ، وجود فیبروم، وجود بافت اندومتریوزیس و یا درمان سندرم تخمدان پلی کیستیک باشد.
دو روش جراحی مرسوم برای درمان مشکلات تناسلی لاپاروسکوپی و لاپاراکتومی است.
بعد از لاپاراسکوپی احساس درد در پشت و شانه ها را دارید. این درد به دلیل استفاده از گاز CO2 در طول جریان جراحی برای بهتر دیده شدن ارگان های داخلی شکم است.
اگر بی هوشی عمومی داشته باشید، لوله تنفسی ممکن است باعث ایجاد زخم در گلو شود.
اگر بیهوشی عمومی داشته باشید ممکن است ساعت ها احساس حالت تهوع و خواب آلوده داشته باشید.
برش های روی شکم ممکن است تا مدت ها بصورت زخم باقی بماند.
موفقیت بسته به شرایط شما و نوع درمان بکار رفته برای شما دارد.
در روش IUI ، مقدار زیادی اسپرم از همسرتان را بطور مستقیم به داخل رحم می فرستند و از یک کاتتر استفاده می شود که به داخل دهانه رحم می رود.
شما احساس کرامپ و گرفتگی برای چند روز دارید.
بسیاری از زنان قبل از اینکه روش IUI را انجام دهند تحت نظر با داروهای بارور کننده هستند. این داروها
شانس دو یا چند قلو زایی را در شما افزایش میدهد.
شانس ابتلا به سندرم تحریک پذیر تخمدان را افزایش می دهد.
همچنین باعث حساس شدن سینه ها و تغییر خلق و خو میشود.
برای زوجین که مشکل خاص دیگر ندارند، 7 تا 16 درصد احتمال بارور شدن وجود دارد.
کاندید مناسب برای iui
در این روش، تخمک از تخمدان خارج میشود و در محیط آزمایشگاه با اسپرم خارج شده ترکیب میشود.اگر عمل لقاح با موفقیت انجام شود، رویان را به داخل رحم مادر انتقال می دهند.
اگر بیش از یک رویان منتقل شود، احتمال دو یا چندقلوزایی 9 تا 29 درصد افزایش می یابد.
اکثر زنان قبل از IVF گنادوتروپین مصرف میکنند.که خود گنادوتروپین دارای اثراتی از قبیل راش و تورم پوستی در محل تزریق، درد گلو، سردرد و نفخ شکم را به دنبال دارد و خطر سندرم تحریک پذیر تخمدانها را افزایش میدهد.
کرامپ و گرفتگی بعد از خروج تخمک از رحم
کرامپ و گرفتگی بعد از ورود رویان به داخل رحم ( بعد از دو تا سه روز بهبود می یابد)
در سال های اخیر در امریکا، آمار روش مورد استفاده IVF که منجر به تولد نوزاد سالم شده است شامل:
برای زنان در سن 34 سالگی و کمتر ، حدود 40 درصد
برای زنان در سن 35 تا 37 سالگی، حدود 31 درصد
برای زنان در سن 38 تا 40 سالگی، حدود 11 درصد
برای زنان در سن 43 سالگی، حدود 5 درصد
خونریزی بعد از انجام IVF. به شما پیشنهاد میدهم برای اطلاعات بیشتر این مقاله را " آی وی اف چیست و چگونه انجام میشود" را مطالعه کنید.
این روش معمولا در کنار درمان IVF و برای برطرف کردن مشکلات ناباروری مردان در کنار لقاح سلول تخمک استفاده میشود. در طول ICSI، یک عدد اسپرم به داخل یک عدد تخمک تزریق میشود و سپس رویان بداخل رحم مادر انتقال می یابد.
اسپرم مرد باید از داخل بیضه با نیدل های میکروسکوپی یا جراحی بیوپسی خارج میشود که معمولا بیهوشی موضعی دارد. که درد و ناراحتی بهمراه دارد. تا 5 تا 10 روز مرد نمی تواند فعالیت شدید داشته باشد.
معمولا 50 تا 80 درصد امکان بارور شدن سلول تخمک وجود دارد. و در ادامه شما مانند زوجی می مانید که عمل IVF را انجام داده و به همان میزان شانس بارور شدن دارید.
در طول این روش، تخمک با اسپرم در آزمایشگاه عمل لقاح را انجام میدهند و سلول تخم مستقیم به داخل لوله فالوپ تزریق میشود. و عنل لانه گزینی مانند روش باردار شدن طبیعی انجام میشود. این روش بندرت در حال حاضر استفاده میشود. زیرا روش IVFبه همراه ICSI جاگزین این روش شده است.
احتمال دو یا چندقلو زایی افزایش می یابد.
زمان ریکاوری نسبت به IVF طولانی تر است.
در محل برش های لاپاراسکوپی درد احساس میشود.
زنان قبل از عمل GIFT گنادوتروپین دریافت میکنند که آن هم عوارض خو.د را دارد.
در حدود 26.5 درصد در هر سیکل با این روش احتمال بارور شدن وجود دارد.
شبیه روش GIFT، تخمک و اسپرم در محیط آزمایشگاهی باهم تلقیح می شوند اما در طول ZIFT، قبل از تزریق سلول تخم به د اخل لوله فالوپ، ابتدا اجازه میدهند که زویان تک سلولی بوجود آید و سپس آن را به دیواره لوله فالوپ تزریق می کنند. این روش نیز به ندرت قابل استفاده است.
شانس دو یا چندقلو زایی زیاد است زیرا ممکن است بیش از یک زیگوت در لوله فالوپ جایگزین شود.
این روش چون با عمل لاپاراسکوپی همراه است ممکن است دوره نقاهت طولانی تر داشته باشد.
در محل برش احساس زخم و درد وجود دارد.
میزان احتمال بارور شدن سلول تخم در هر سیکل مانند IVFحدود 22 درصد است.
در این روش با استفاده از IVF تخمک یک خانم دیگر با اسپرم لقاح داده شده و سپس به داخل رحم شما منتقل میشود.
احساس هم خون نبودن جنین داخل شکم با خودتان آزاردهنده است.
انتخاب شخص اهدا کننده تخمک خود یک پروسه طولانی است.
شانس بارور شدن در این نوع روش بستگی به تخمک اهدا شده دارد:
تخمک تازه، احتمال بارور شدن 50 درصد
تخمک فریز شده، احتمال بارور شدن 38 درصد
رویان فریز شده، احتمال بارور شدن 37 درصد
در این روش رویان در رحم شخص دیگر بزرگ می شود و مادر دوره بارداری را طی نمیکند .
منبع : نمناک